To już ponad 2 tygodnie od najgorętszego wydarzenia w środku zimy. Dając czas na wytchnienie i złapaniem oddechu, tym którzy sprawowali pieczę nad tym przedsięwzięciem pozwoliliśmy spokojnie dojrzeć faktom. Nie da się ukryć, że był to kolejny rekord zbiórki w naszym regionie, a nasz mszański sztab działał jak dobrze zaoliwiona machina. Nie ma tu już mowy o jakimkolwiek potknięciu, gdy ma się pod opieką prawie 300 wolontariuszy kwestujących na rzecz Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Jaka jest to odpowiedzialność wiedzą też rodzice, gdyż każdy niepełnoletni wychodzący na kwestę z puszką z serduchem miał obowiązek dostarczyć do sztabu pisemną zgodę na udział w akcji.

A jak to się dalej toczy? Godzina 6 rano, dla niektórych wręcz niemożliwa do działania to czas kiedy spod sztabu wyjeżdzali pierwsi wolontariusze w teren. Nie obyło się wcześniej bez solidnej odprawy – instrukcji jak się ubrać, co zapakować do plecaka i co robić w przypadku niebezpieczeństwa. Wyjazd w teren to pierwszy etap, aby dobrze zadziałał jak co roku grupa kierowców stanowi zgrany team, który krąży po całej okolicy serduszkowymi samochodami.

Co roku odwiedzane są mniej więcej te same miejscowości, wyciągi narciarskie a w naszym „podsztabie” w Dobrej działa od lat zorganizowana ekipa, która przyjeżdża do nas na zakończenie dnia z niezłą sumką – 11 654, 46. „Do nas” to znaczy do Banku Spółdzielczego w Mszanie Dolnej, dzięki pomocy któremu już na następny dzień możemy pochwalić się na orkiestrowej stronie kwotą. Podczas gdy w dużych miastach w regionie liczą i liczą, my mamy już dawno pozamykane kwestie finansowe. I zawsze zastanawia fakt, jak nasi superbankowcy to robią? To chyba ich zawodowa tajemnica... Tym bardziej, że dla każdego wolontariusza ważna jest informacja, jak dużo udało mu się zerbać do puszki, my od naszego banku dostajemy informacje co do grosika!

Każdy komu mszańska orkiestra nie jest obca, wie, że od kilku dobrych lat wieczorem odbywa się najbardziej zjawiskowy punkt pogramu. Ale przez cały dzień nie tylko kwestujemy, w tym roku mogliśmy znowu pobiec w ulicznym biegu z Sekcją Biegów MOK, postrzelać z replik prawdziwej broni, posłuchać dwóch koncertów: chóru dziecięcego i scholi gospel, a potem poszaleć pod sceną z zespołem Nash. Tak kończy się dzień kwesty gdy wolontariusze po zdaniu puszki w banku wracają do sztabu. Czeka na nich kiełbaska i gorąca herbata, więc może stąd mają siły na dalsze atrakcje? W tym roku „na deser”, by uczcić okrągłą „dwudziestkę” finału, a dla mszańskiego sztabu „osiemnastkę” dostaliśmy fantastyczny tort. Ogromne serce od Pana Bolesława Jani – cukiernika z Kasiny Wielkiej.

Każdy kto przyszedł wieczorem do MOKu i obserwował walki podczas licytacji mógł potem poczęstować się tym słodkim kąskiem. W tym roku ostre walki jak zawsze dotyczyły obrazów naszych lokalnych artystów, którzy co roku wspierają w ten sposób orkiestrową licytację, a zawsze znajdzie się też rodzynek, który rozgrzewa emocje. W tym roku takim gadżetem okazała się piłka Euro 2012 z podpisami piłkarzy zdobyta za 1200 zł i...bezy Babci Hali. Niesamowite jest to, że zawsze drobny spożywczy „podarek” wzbudza u nas tyle emocji. Koszyczek konfitur od  Babci Panasowiej był hitem kilku licytacji z rzędu, a kto miał okazję spróbować chociaż jednej bezy, to wie czemu te ciastka okazały się takie wartościowe i wylicytowanie zostały za bagatela, 550 zł! Więc każdy komu bezy przeszły koło nosa, mógł osłodzić się tortem oglądając na zakończenie dnia światełko do nieba i pokaz sztucznych ogni.

Późnym wieczorem w zaprzyjaźnionych klubach „Czarnym Kocie” i „Piwnicy u Wieśka” odbywały się jeszcze koncerty pod orkiestrowym szyldem, a ci, których zatrzymała pogoda w domu lub ogległość od Mszany mogli po raz pierwszy obejrzeć bezpośrednią relację z licytacji i światełka do nieba w internecie – dzięki uprzejmości telewizji internetowej TV28. Kwota, która na koniec dnia pojawiła się na naszej stronie została lekko zmodyfikowana w poniedziałek, oficjalnie: 98 469,92 zł pozwala nam chwalić się takim rekordem w okolicy. Nie byłoby tego dzięki wolontariuszom, którym w tym miejscu należą się ogromne podziękowania – to oni wypracowali ten wynik. A co za rok? Wszyscy pytają o kolejny rekord, a tego naprawdę nie wie nikt... Orkiestra gra do konca świata, więc my za rok też gramy w Mszanie.
 

Red.